Entho Mozhiyuvaanundaakumee


Song: Entho Mozhiyuvaan
Artiste(s): Vidhu Pratap
Lyricist: S. Rameshan Nair
Composer: Manu Rameshan
Album: Mazha

Entho mozhiyuvaanundaakumee
Mazhaykkennodu maathramaayi
Aere swakaaryamaayi
Sandhye thotte vannu nilkkukayaanaval
Ente janaalakal than arikil
Ilam kunkumakkaattinte chirakil

Entho mozhiyuvaanundaakumee
Mazhaykkennodu maathramaayi
Aere swakaaryamaayi

Panduthotte ennodishtamaanennaavaam
Paattil priyamennumaavaam
Enno padichu maranna raagangale
Pinneyumormmikkayaavaam
Aardramaunavum vaachaalamaavaam

Mukilmulla pookkunna maanatthe kudilinte
Thalirvaathil chaari varumbol
Mattaarum kandillennaavaam
Enikkaval ishtam tharaan vannathaavaam
Priyappettavalen jeevanaakaam

Entho mozhiyuvaanundaakumee
Mazhaykkennodu maathramaayi
Aere swakaaryamaayi

Njaan thanne mohichu vaazhunnoree mannil
Thaane layikkuvaanaakaam
Enmaaril kai chertthu chernnurangaanaavaam
Entethaayi theeruvaanaakam
Swayam ellaam marakkunnathaakaam

Nithyamaam shaanthiyil naamurangum neram
Ethrayo raavukal maayaam
Uttavar vannu vilichaalunarunna
Mattoru janmatthilaavaam
Annum uttaval nee thanneyaavaam
Annu muttatthu poomazhayaavaam (x2)

**************************************************************

എന്തോ മൊഴിയുവാനുണ്ടാകുമീ
മഴയ്ക്കെന്നോടു മാത്രമായി
ഏറെ സ്വകാര്യമായി
എന്തോ മഴയ്ക്കെന്നോടു വന്നു നില്‍ക്കുകയാണവള്‍
എന്‍റെ ജനാലകള്‍ താന്‍ അരികില്‍
ഇളം കുങ്കുമക്കാറ്റിന്‍റെ ചിറകില്‍

((എന്തോ മൊഴിയുവാനുണ്ടാകുമീ
മഴയ്ക്കെന്നോടു മാത്രമായി
ഏറെ സ്വകാര്യമായി))

പണ്ടുതൊട്ടേ എന്നോടിഷ്ടമാണെന്നാവാം
പാട്ടില്‍ പ്രിയാമെന്നുമാവാം
എന്നോ പഠിച്ചു മറന്ന രാഗങ്ങളെ
പിന്നെയുമോര്‍മ്മിക്കയാവാം
ആര്‍ദ്രമൌനവും വാചാലമാവാം

മുകില്‍മുള്ള പൂക്കുന്ന മാനത്തെ കുടിലിന്‍റെ
തളിര്‍വാതില്‍ ചാരി വരുമ്പോള്‍
മറ്റാരും കണ്ടില്ലെന്നാവാം
എനിക്കവള്‍ ഇഷ്ടം തരാന്‍ വന്നതാവാം
പ്രിയപ്പെട്ടവളെന്‍ ജീവനാകാം

((എന്തോ മൊഴിയുവാനുണ്ടാകുമീ
മഴയ്ക്കെന്നോടു മാത്രമായി
ഏറെ സ്വകാര്യമായി))

ഞാന്‍ തന്നെ മോഹിച്ചു വാഴുന്നോരീ മണ്ണില്‍
താനേ ലയിക്കുവാനാകാം
എന്‍മാറില്‍ കൈ ചേര്‍ത്തു ചേര്‍ന്നുറങ്ങാനാവാം
എന്‍റേതായി തീരുവാനാകാം
സ്വയം എല്ലാം മറക്കുന്നതാകാം

നിത്യമാം ശാന്തിയില്‍ നാമുറങ്ങും നേരം
എത്രയോ രാവുകള്‍ മായാം
ഉറ്റവര്‍ വന്നു വിളിച്ചാലുണരുന്ന
മറ്റൊരു ജന്‍മത്തിലാവാം
അന്നും ഉറ്റവള്‍ നീ തന്നെയാവാം
അന്ന് മുറ്റത്തു പൂമഴയാവാം (x2)

Leave a comment