Song: Manayathu Vayalum
Aritste(s): Vineeth Sreenivasan
Lyricist: Basil Joseph
Composer: Shaan Rahman
Album: Godha

Kannaadikkal
Pandathe vadakkan paattilokke kettittullathu pole
Enniyaalodungaattha veershooraparaakramikalkku
Janmam nalkiyittulla naadu
Mallanmaarude naadu
Avarude veerasyangal thrasichirunnoru naadu
Gusthiyenna kaayika vinodam
Oru lahari pole sirayil thilachirunna kaalam
Jeevithatthil orikkalenkilum gusthiyabhyasichittillaathavar
Ee naattil viralamaayirunnuvennalla
Illaayirunnuvennu venam parayaan

Angineyulla kannaadikkalinte
Hridayabhaagathu sthithi cheyyunna
Manayathu vayalile
Athigambheera gusthikkottayilekku
Ethokke dooradeshangalil ninnu
Ethrayethra aalukaletthichernnirunnathu

Hanumaan swaamiye vandhichu
Urukku poluracha dehamaasakalam
Ennayil thilangi
Komban meeshayum verappichu
Virinja nenchode
Enthinum ponnavaraayi godhayilekku
Nadanna fayalvaanmaarude kannukalil
Minnalukal paanjirunnu

Aa kaazhcha thanne
Enthoraaveshamayirunnu

Gusthi ivarkkonnum oru vinodame
Aayirunnilla
Swantham jeevitham thanneyaayirunnu

Pakshe innu kaalam maari
Vinodangal maari, chinthakal maari
Ishtangal maari, sarvathum maari

Gusthi olympicsil indiakku kure
Medalukal vaangi koottaavunna
Churukkam chila inangalil onnu maathramaayi
Athu polum uttharenthyakkaarkku

Athi pragathbhanmaaraaya oru pidi fayalvaanmaarude
Vijayakkuthippukalkku saakshiyaaya
Manayatthu vayalile,
Ee mannu, ee godha
Nashtaprathapangalude ormmayil
Ivide sheshikkunnu

Aa poya kaalatthe nenchodu cherthu pidikkunna
Aa paarambaryatthil oottam kollunna
Chila aalukal, innumivideyundu

Ithu avarude kathayaanu

കണ്ണാടിക്കൽ
പണ്ടത്തെ വടക്കൻ പാട്ടിലൊക്കെ കേട്ടിട്ടുള്ളത് പോലെ
എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത വീരശൂരപരാക്രമികൾക്കു
ജന്മം നൽകിയിട്ടുള്ള നാട്
മല്ലന്മാരുടെ നാട്

അവരുടെ വീരസ്യങ്ങൾ ത്രസിച്ചിരുന്നൊരു നാട്
ഗുസ്തിയെന്ന കായിക വിനോദം
ഒരു ലഹരി പോലെ സിരയിൽ തിളച്ചിരുന്ന കാലം
ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലെങ്കിലും ഗുസ്തിയഭ്യസിച്ചിട്ടില്ലാത്തവർ
ഈ നാട്ടിൽ വിരളമായിരുന്നുവെന്നല്ല
ഇല്ലായിരുന്നുവെന്നും വേണം പറയാൻ

അങ്ങിനെയുള്ള കണ്ണാടിക്കലിന്റെ
ഹൃദയഭാഗത്തു സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന
മനയത്ത് വയലിലെ
അതിഗംഭീരം ഗുസ്തിക്കോട്ടയിലേക്കു
ഏതൊക്കെ ദൂരദേശങ്ങളിൽ നിന്ന്
എത്രയെത്ര ആളുകളെത്തിച്ചേർന്നിരുന്നത്

ഹനുമാൻ സ്വാമിയെ വന്ദിച്ചു
ഉരുക്കു പോലുറച്ച ദേഹമാസകലം
എണ്ണയിൽ തിളങ്ങി
കൊമ്പൻ മീശയും വിറപ്പിച്ചു
വിരിഞ്ഞ നെഞ്ചോടെ
എന്തിനും പോന്നവരായി ഗോദയിലേക്കു
നടന്ന ഫയൽവാന്മാരുടെ കണ്ണുകളിൽ
മിന്നലുകൾ പാഞ്ഞിരുന്നു

ആ കാഴ്ച തന്നെ
എന്തൊരാവേശമായിരുന്നു

ഗുസ്തി ഇവർക്കൊന്നും ഒരു വിനോദമേ
ആയിരുന്നില്ല
സ്വന്തം ജീവിതം തന്നെയായിരുന്നു

പക്ഷെ ഇന്ന് കാലം മാറി
വിനോദങ്ങൾ മാറി, ചിന്തകൾ മാറി
ഇഷ്ടങ്ങൾ മാറി, സർവ്വതും മാറി

ഗുസ്തി ഒളിംപിക്സിൽ ഇന്ത്യക്കു കുറെ
മെഡലുകൾ വാങ്ങി കൂട്ടാവുന്ന
ചുരുക്കം ചില ഇനങ്ങളിൽ ഒന്ന് മാത്രമായി
അത് പോലും ഉത്തരേന്ത്യക്കാർക്കു

അതി പ്രഗത്ഭന്മാരായ ഒരു പിടി ഫയൽവാന്മാരുടെ
വിജയക്കുതിപ്പുകൾക്കു സാക്ഷിയായ
മനയത്ത് വയലിലെ,
ഈ മണ്ണ്, ഈ ഗോദ
നഷ്ടപ്രതാപങ്ങളുടെ ഓർമ്മയിൽ
ഇവിടെ ശേഷിക്കുന്നു

ആ പോയ കാലത്തെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് പിടിക്കുന്ന
ആ പാരമ്പര്യത്തിൽ ഊറ്റം കൊള്ളുന്ന
ചില ആളുകൾ, ഇന്നുമിവിടെയുണ്ട്

ഇത് അവരുടെ കഥയാണ്